Met enkele maanden in lockdown en slechts de eerste kleine vooruitzichten naar het nieuwe normaal in live, wordt de eventbranche in het hart geraakt! Er ligt een uitdaging voor ondernemers en freelancers om de komende tijd financieel goed te overbruggen, maar ook om het moraal (met het team) hoog te houden.
We vroegen Guido Weijers, verrassend ondernemend en creatief cabaretier, hoe hij deze pittige periode ervaart.
Hoe gaat het met jou?
“Het gaat goed, al merk ik dat ik nu wel beetje ongeduldig begin te worden. We begonnen in fase 1 waarin we door corona op slot zaten en we het er allemaal mee eens waren. Toen gingen we naar fase 2 waarin we vooral gingen onderzoeken hoe het nu verder kan. Inmiddels zit ik in fase 3; ik wil alle initiatieven gaan uitvoeren. Maar ik merk dat velen om mij heen nog in fase 2 of zelfs 1 zitten.”
Wie zijn die anderen?
“Ik merk dat er in de theaterwereld veel theaters zijn die de deur op slot houden en vooral afwachten wat Mark Rutte binnenkort gaat zeggen. Of ik vergis mij en ze zijn al zes fases verder en hebben hun eigen sterfelijkheid al geaccepteerd. Ik heb in ieder geval het idee dat ze nog niet in de actiestand staan. We moeten blijven ontwikkelen. Alleen dan verschuift er in Den Haag wat.”
“Als we nu niet ongeduldig zijn, dan verandert er over een maand nog niets.”
Zie je dat ook echt zo?
“Op de dag van de lockdown heb ik een scherm gekocht en ben ik vanuit huis webinars gaan geven. Een maand later deed de halve sprekerswereld dat. Op 1 juni mochten er 30 man in een zaal; toen had ik er al meer dan 100. In dat tempo heb ik op 1 juli straks 300 gasten bij elkaar terwijl anderen nog steeds stoeien met de regels.”
Schuilt daar een stuk winnaarsmentaliteit in?
“We winnen pas als het oude normaal terug is. Tot die tijd staat m’n brein op oplossingen gefocust. Het lukt mij niet om niks te verzinnen. Gaat vanzelf. Als ik niet op het podium kan staan, dan moet ik mijn creativiteit op een andere manier kwijt. Noem het creatief ondernemen. Ik hoop dat anderen die ideeën jatten en verder ontwikkelen.”
Wat heb je in die ‘fase 2’ allemaal bedacht?
“Toen we de 1,5-meter afstand moesten handhaven dacht ik meteen aan de oude drive-in. Dat lijkt nu achterhaald, maar in de eerste week was dat nog een fris idee. Gemeentes durfden het destijds niet aan. Terwijl het 100% veilig is en de McDrive gewoon open bleef. Toen de IKEA weer open ging wilde ik daar optreden. Ook hebben we overwogen 100 tuk-tuks en een reuzenrad te huren. Uiteindelijk zijn deze ideeën niet doorgegaan.”
Tot dat moment dat je in Den Bosch live ging voor 100 personen?
“Klopt. Het was in de tijd dat Rutte aangaf dat voor bioscopen een maximum van 30 personen per zaal gold. Ik dacht mooi, dan bouwen we drie afzonderlijke glazen zalen die uitkijken op hetzelfde podium. Dan bereik ik al 90 mensen. Plus nog een terras voor eigen medewerkers. We hebben nog getwijfeld om Engelse dubbeldekkerbussen te huren, in een vierkant te parkeren, de ramen eruit te slopen en de stoelen een kwartslag te draaien. Danny Damman van het Ziggo Dome vond het ook een top-idee, maar de Gemeente Amsterdam liet het niet toe [Zie hier het interview wat Event Inspiration met Danny had].
Sterker nog, ons voorstel werd bij 5 gemeentes afgewezen. Terwijl er, wat veiligheid betreft geen speld tussen te krijgen was. We dachten buiten de lijntjes, maar bleven binnen de regels.”
“Er wordt ons verboden ons aan de regels te houden!”
“Uiteindelijk zijn we op eigen risico zelf gewoon gaan bouwen in Den Bosch en hebben we daarna de gemeente uitgenodigd om te komen kijken. Die zagen binnen een paar minuten dat we alle protocollen hadden nageleefd, dus was het akkoord. Vreemd toch? Zet je jouw initiatief op papier, dan wordt het niet goedgekeurd. Maar bouw je het gewoon, dan kunnen ze niet anders dan erkennen dat het aan alle regels voldoet. Je moet soms wel een beetje drammen en risico’s nemen. Anders blijven we nog heel lang stilstaan met zijn allen.”
En nu wil je de hoogte in gaan?
“Ik had op 27 april al geappt dat ik vliegend een show wilde doen, omdat er in een vliegtuig geen restricties zitten aan het maximaal aantal passagiers. Geen enkele luchtvaartmaatschappij durfde. Toen een dikke maand later Tim Akkerman aankondigde dat hij in een vliegtuig ging optreden [wat puur een publiciteitsstunt bleek te zijn], heb ik nog eens extra gas gegeven en kreeg ik het toch voor elkaar. Binnen een dag waren er 180 mensen die een kaartje wilde kopen. Toen voelde de airline ineens teveel publiciteit aankomen en trok zich terug. Erg jammer.”
Hoe kijk jij naar de ontwikkelingen in de eventbranche?
“Ik snap dat de overheid aan het begin van de crisis de regels invoerde. Maar nu, drie maanden verder, moet de overheid dingen weer toestaan als ze veilig zijn. 100 personen in het Ziggo Dome is totaal anders dan in een klein theaterzaaltje. Toch gelden voor beiden nog steeds dezelfde regels. Dat is krankzinnig!”
“We moeten Den Haag plannen laten zien hoe we veilig events boven de 100 personen kunnen aanbieden. Niet hoe we dat beperkt kunnen doen op anderhalve meter afstand.”
“Een event of theateropstelling is per definitie een groep. Zet je die met anderhalve meter uit elkaar, dan is het geen groep, maar zijn het individuen.”
Dus we moeten wat meer peper in ons reet krijgen?
“Wat mij betreft wel. Waarom vraagt Ziggo Dome geen terrasvergunning aan? Of waarom zet de Johan Cruijff Arena het dak niet open? Ben creatief, want de regels zijn enorm inconsequent.
Als je een avond organiseert met een gitarist op het strand en 500 genodigden die op anderhalve meter afstand van elkaar staan, dan mag dat niet want het is een evenement. Maar zie je op de Grote Markt in Breda 500 man een drankje drinken op de terrassen en één iemand gaat ineens gitaar spelen, dan mag het wel.
Of huur je een touringcar dan zijn een deel van de stoelen netjes afgeplakt, want je mag maar 12 personen vervoeren vanwege de benodigde afstand. Wordt die touringcar opgeroepen om gestrande reizigers van de NS op te halen, dan worden de stickers eraf getrokken en mogen er ineens 30 personen in. Het handhaven en naleven van de regels is geen middel meer, maar lijkt een doel op zich geworden.”
Dat moet veranderen wat jou betreft?
“Danny gaf een mooie metafoor. Door corona zijn we in een dikke mistbank terechtgekomen. We hadden geen zicht meer. Dus alle auto’s gingen per direct aan de kant. Veiligheid eerst! Maar nu de mist optrekt wil iedereen weer voorzichtig naar huis. Maar de overheid zegt ‘niets daarvan, sleutels inleveren en in die auto blijven’. Ik wil gewoon veilig naar huis rijden en dat kan volgens mij prima.”
“Vroeger aten de grote bedrijven de kleintjes op. Nu eten de snelle bedrijven de slomen op.”
Iets heel anders; jij geeft een Masterclass Geluk. Hoe vind ik in deze tijd geluk?
“Voor dat antwoord heb ik normaal anderhalf uur. Maar de basis is nagaan wat überhaupt geluk is en of je dat belangrijk vindt. Sommigen vinden succes namelijk belangrijker dan geluk en die verwarren die twee termen.
Geluk is volgens mij de ultieme balans tussen plezier, tevredenheid en zingeving. Plezier staat voor korte termijn geluk, zoals een warm bad, een biertje drinken, schoenen kopen. Tevredenheid betekent of je je leven op orde hebt. Dus heb ik bijvoorbeeld prima werkomstandigheden en ben ik gematigd in mijn manier van leven. Zingeving hoort er als derde bij omdat we op lange termijn gelukkiger worden als we iets doen voor een betere wereld of de mensen om ons heen.
Voor het meten van geluk moet je continu de meetlat langs die drie termen leggen. Voor de eventbranche geldt dat het nu super k*t is, want hun zingeving is mensen blij maken. Als door het gebrek daaraan de financiële zaken niet goed gaan verdwijnt de tevredenheid ook. Dus ga je keihard werken, waardoor je minder tijd hebt om leuke dingen te doen.”
“Je moet jezelf blijven verwennen, ook op de momenten dat het niet goed gaat.”
Hoe vind je het om jouw masterclass online te verzorgen?
“Ik was er heel huiverig voor, maar het was heel fijn. Normaal zit het publiek veilig in het donker. Nu zie ik 100 man op het scherm en kijk ik ze recht in hun gezicht aan [no pun intended]. Ik zie de namen en kan ze meteen toespreken. Het heeft mij verrast hoe goed het eigenlijk was.”
Wat zou je tegen mijn collega’s in de branche willen zeggen?
“Kijk naar het buitenland en andere sectoren. Als die HEPA-filters zo goed werken in de luchtvaart, kijk dan of je dat op jouw locatie kunt regelen. Hetzelfde voor verticale luchtbeheersing. Volgens mij moeten we met de juiste aanpassingen prima kunnen werken zonder die 1,5-meter beperkingen. Dat is toch wat we allemaal willen. En wat we nodig hebben.”
Beeld: Loens Media
