Waar wij in Nederland de ene maatregel na de andere maatregel om onze oren krijgen om het coronavirus in te dammen, zijn ze in China bijna volledig van het virus af. Sterker nog, waar wij bijeenkomsten mogen organiseren tot slechts 30 personen op anderhalve meter afstand, werd er twee weken terug een groot dancefestival in China georganiseerd voor duizenden mensen.
Mede-organisator Paul Neuteboom van Brotherhood Music legt uit hoe zij dit voor elkaar kregen. Interessant leesvoer, want zo blijkt dat de keuze van de overheid om de nadruk op privacy en eigen verantwoordelijkheid te leggen ook een keerzijde heeft.
Hoe komt een Nederlander terecht in de Chinese eventwereld?
“Ik was als student een week in China en werd op slag verliefd op het land en de cultuur. Na mijn opleiding aan Nyenrode kwam ik bij ING terecht, waar ik als bankier naar China ging.
Het bleek niet geheel mijn ding, dus toen ben ik mijn passie achterna gegaan en op de bonnefooi eigen events gaan organiseren. Van daaruit ben ik bij de grootste organisator van ‘live rock indie’ terecht gekomen die een dancetak wilde opzetten.
Toen de dance in China echt ontplofte, ben ik daar gestopt en werd ik gevraagd om partner te worden bij Brotherhood Music. Een bedrijf van echte liefhebbers voor dance die op deze trend wilde inspelen. Al in het eerste jaar organiseerden we twaalf festivals en tal van eigen clubevents. Nu, slechts drie jaar na de start, zijn we de grootste organisatie van dancefestivals in China.”
Hoe is het om als Nederlander daar te werken?
“Geweldig, en ook één groot avontuur. Wat men in Nederland niet goed beseft is dat de Nederlanders enorm hoog staan aangeschreven om de creativiteit en kennis van dancefestivals en events. Niet enkel de DJ’s, maar ook de organisatoren, de technici en de concept-designers.”
“In het buitenland staat Nederland op eventgebied garant voor kwaliteit en creativiteit.”
Hoe kwam CEA Music Festival tot stand?
“Het festival stond gepland voor april, maar half januari kreeg ik een telefoontje dat een destijds nog mysterieuze virus mogelijk gevolgen voor ons festival zou hebben. Zo’n twee weken later hebben we al onze plannen voor 2020 geannuleerd. We hebben in eerste instantie geprobeerd het met paar maanden te verplaatsen, maar uiteindelijk bleek dat niet mogelijk.
Tegelijkertijd zijn we als één van de eerste partijen online livestreams gaan organiseren om in contact te blijven met onze fans. Na een tijd bleek de Chinese overheid grip te krijgen op het virus en kon het ingedamd worden. Daardoor ontstond al snel bij lokale autoriteiten de wens om iets te organiseren voor de doelgroep. Uiteindelijk kregen we te horen dat we onder zware restricties een event mochten organiseren, maar dat het over precies zes weken moest plaatsvinden. Vanaf dat moment was het alle hens aan dek en gaan, waarbij we elke dag meermaals contact hadden met de autoriteiten.”
Werd je aan strenge veiligheidseisen onderworpen?
“We hebben een calamiteitenplan gemaakt waar je u tegen zegt. Alles voor de veiligheid, zoals een ziekenhuisplan, een evacuatieplan, uitleg over de te nemen maatregelen bij de entree en wat al niet meer.
Continu moesten we schakelen, zo hebben we stage designs moeten aanpassen en het terrein in meer areas opgedeeld. Op gegeven moment wilden we gewoon dat het stond, ongeacht hoeveel mensen er zouden komen. Maar als je dan uiteindelijk tijdens de opbouw over het terrein loopt, dan ben je wel echt heel trots. Ook op hoe smooth alles ging dankzij het onvermoeidbare team, alle behulpzame leveranciers en de vele vrijwilligers.”
Hoe ging het uiteindelijk tijdens het event zelf?
“Dat was één en al ontlading. Bij artiesten, crew, leveranciers én bezoekers. Dat was zo ontzettend gaaf. Ik durf echt te zeggen dat de bezoekers een geweldig event hebben meegemaakt en helemaal geen last hadden van angst of de genomen maatregelen. Het is echt een fijn en rustig festival geweest.”
Met welke maatregelen hadden bezoekers te maken?
“Om dat uit te leggen moet je eerst weten dat we in China de app WeChat hebben, het equivalent van Whatsapp, maar dan een stuk uitgebreider. Vooral het scannen van QR-codes wordt veel gebruikt en daar heeft de overheid handig gebruik van gemaakt.
Binnen de app zit een mini programma die een QR-code kan scannen. Elke stad heeft zijn eigen code. Door die te scannen kom je op een plek waar je een vragenlijst moet invullen en waarin je toestemming geeft om jouw reisschema van de laatste veertien dagen te delen op basis van de gps-gegevens in jouw telefoon, zodat bekend is waar je allemaal bent geweest. Heb je geen corona, heb je geen verschijnselen en ben je niet in een gevaarlijk gebied geweest, dan kleurt het scherm groen. Ben je in een gevaarlijk gebied geweest, dan kleurt die oranje of rood. De hele samenleving is rondom deze app ingericht, want ook bij shopping malls, restaurants et cetera kom je niet binnen zonder een groen scherm.
Daarbij targetten ze heel precies, bijna op straatniveau. Dus is iemand in jouw straat besmet dan kleurt jouw scherm oranje, moet je thuisblijven en moet je vaak ook direct getest worden uit voorzorg. Dit kan doordat ze een sterk testbeleid hebben en een goed bron- en contactonderzoek, gecombineerd met een stuk eigen verantwoordelijkheid.”
Zo’n app zal in Nederland niet geaccepteerd worden.
“Dat is echt zonde. In tegenstelling tot wat mensen denken is de app juist heel erg goed afgeschermd, omdat deze kwestie ook in China heel gevoelig ligt. Men is hier een stuk meer meegaand dan in Nederland. Ook omdat ze beseffen dat als dit ervoor kan zorgen dat je weer veilig naar buiten kunt en alle voorzieningen open kunnen, dan is dit iets kleins om de veiligheid te garanderen. Het is ook echt de enige reden waarom wij dit festival kunnen organiseren. Er was bij ons helemaal niemand die twee weken voorafgaand in een risicogebied is geweest.”
Terug naar de veiligheidsmaatregelen. Wat was de customer journey?
“Als je als buitenstaander de stad binnenkwam had je al een groen scherm nodig. Om vervolgens het park te betreden waar het festival plaatsvond, moest je de QR-code weer scannen en het groene scherm tonen. Een printscreen mocht absoluut niet en daarnaast waren mondkapjes verplicht en werd de persoonlijke temperatuur gemeten.
Vervolgens moest je bij de festivalingang het hele riedeltje nogmaals doorlopen. Bij de beveiliging werd voor de laatste keer de scan gedaan en mensen geattendeerd op het gebruik van de mondkapjes. Het is overdone, maar we mochten tenminste wel iets organiseren. En eenmaal op het terrein was het heel relaxt, met verschillende areas en meer dan voldoende vierkante meters per persoon aan ruimte.
Voorafgaand, tijdens en na het event is het hele terrein gedesinfecteerd en ook leveranciers moesten al hun materialen desinfecteren. Daarnaast vonden alle betalingen cashless plaats maar dat is sowieso in China de standaard.
Voor de duidelijkheid; er is in China een één meter afstand regeling, maar die wordt niet streng gehandhaafd. Dat gaat ook niet werken, zeker niet in de grote steden, want daar staan mensen in een shoppingmall of metro standaard enorm dicht op elkaar.”
Wat is jouw advies aan onze overheid?
“Er moet weer perspectief komen. En men moet beseffen hoe belangrijk de Nederlandse creatieve industrie is. We staan als Nederland enorm sterk aangeschreven in het buitenland.”
“Als onze industrie ten onder gaat in Nederland, dan gaat daarmee ook een groot stuk van de BV Nederland zelf ten onder.”
“Ik zou er echt voor pleiten om testcases te organiseren, zodat je meer informatie hebt over hoe je op de korte en lange termijn events kunt organiseren. Wij waren ook een testcase. De data wordt nu geanalyseerd. Als we straks door de winter heen komen, waar natuurlijk terecht ook angst voor is qua opnieuw besmettingsgevaar, dan kunnen we volgend jaar hopelijk meerdere events organiseren, voor grotere aantallen en met internationale artiesten.
Daarnaast hebben ze in China een enorm sterk testbeleid en bron- en contactonderzoek. Gecombineerd met de app is het dan mogelijk om een ingecalculeerd risico te lopen met zulke testcases. Dat is in Nederland op dit moment wel anders. Daar is geen perspectief en daar gaat onze industrie aan kapot.
Wat dat betreft moet de Nederlandse overheid echt gaan beseffen hoe belangrijk Nederland wereldwijd is voor de eventindustrie. Onze Nederlandse artiesten, labels, bedrijven, eventmerken en event professionals zijn een steeds groter onderdeel van het merk Nederland en dit vertegenwoordigt veel waarde. Met veel moeite zie ik aan dat we hier in China al maanden constructief in gesprek zijn met lokale autoriteiten en gesteund en gehoord worden, maar dat in Nederland de overheid en gemeenten eerder de kop in het zand steken en geen toekomstige mogelijkheden willen schetsen. Ik hoop echt van harte dat dit snel gaat veranderen.”
Wat zou je tegen jouw collega’s in de branche willen zeggen?
“Blijf positief en blijf vechten waar je voor staat. We zijn in ons vakgebied de besten van de wereld. Op de lange termijn moet het goedkomen, dus probeer jezelf op de been te houden.”
Beeld: Brotherhood Music
