De interactieve kunstinstallaties van Daniël de Bruin laten ons nadenken over de toekomst

Maken mensgemaakte machines de mens?

Bewaar je inspiratie!

Log in of maak een account aan en bewaar jouw inspiratie op een Board.
Maak zoveel Boards als je wilt!

Maak een account

Vul de velden in en ga direct aan de slag met Boards!

Wachtwoord
Voornaam
Achternaam
Ik geef toestemming om mijn gegevens te gebruiken voor de Boards functionaliteiten op de event inspiration website.
×
daniel-de-bruin-neurotransmitter-4

In een grijs verleden studeerde ik ‘Human Computer Interaction’ op een hoofdstedelijke universiteit. Ik verdiepte me in de relatie tussen mens, maatschappij en machines, die toentertijd lang nog niet zo complex was als nu. Onze voortdurende verweving met technologie heeft grote impact op ons leven, zowel positief als negatief, en verdient daarom een net zo voortdurende discussie, zo leerde ik. Ook kwam ik erachter dat ik liever simpele verhaaltjes schrijf dan strakke computercode en suffe wetenschappelijk teksten, maar dat is een ander verhaal. Dit verhaal gaat over een man die een creatievere manier heeft gevonden de menselijke relatie met machines te bevragen. Niet op basis van wetenschap en falsifieerbaar onderzoek, maar op basis van kunstinstallaties en zijn eigen gevoel. Ik heb het over de ‘hybride designer’ Daniël de Bruin. Dat klinkt allemaal vet moeilijk, maar zijn installaties zijn zo moeilijk vet, dat ik veel meer voel voor zijn kritische kijk dan voor de beschouwende essays uit mijn studietijd.

Aan zijn technisch complexe installaties gaat vaak een vraag vooraf die enerzijds vrij simpel is, maar anderzijds te belangrijk om aan winstbeluste techbedrijven uit de Siliconenvallei over te laten. Zoals: Hoe kan ik onze economie modelleren in een machine? Als er overal camera’s hangen om mij te registreren, wat betekent dat dan voor mijn autonomie? Hoe maak ik het product van een 3D printer echt mijn eigendom, als ik zelf niet het ontwerp en de grondstoffen lever?

daniel-de-bruin-neurotransmitter-2
daniel-de-bruin-neurotransmitter-1
daniel-de-bruin-neurotransmitter-3

Kermis voor volwassenen

Zijn nieuwste installatie, de Neurotransmitter 3000, gaat nog een stapje verder in complexiteit, maar de onderliggende vraag is nog steeds kinderlijk simpel: Kan ik een kermisattractie ontwerpen die reageert op mijn gevoel? Aan de resulterende machine te zien, kan dat inderdaad. Eerst plak je allerlei sensoren op je lichaam en dan bepalen je hartslag, spieren, balans en lichaamstemperatuur de baan die deze eenmansattractie aflegt. De Neurotransmitter is 7 meter hoog, kan over de kop en ziet eruit als een schommel uit de film Mad Max. Oppassen geblazen! Mij is verteld dat je vooraf even een krabbeltje moet zetten om te beloven dat je Daniël niet aanklaagt als het misloopt. Meteen spoken er dan vragen door mijn hoofd als: Misschien is een eventueel ongeluk wel aan jezelf te wijten, jouw lichaam levert immers de input? Of zou je de maker van zo’n technisch hoogstandje juist altijd verantwoordelijk moeten houden voor hoe mensen het gebruiken? Laat dat nou precies de vragen zijn die we vaker zouden moeten stellen bij de techbedrijven die miljarden aan onze data verdienen… Kunstproject geslaagd! Eervolle vermelding verdienen ook zijn fotogeniekere projecten zoals Tribute to Selfie. Omdat deze in opdracht van een organisatie gemaakt is, moet je hiervoor best diep in de buidel tasten, maar dan heb je wel iets unieks voor jeselfie!

Beeld: Daniël de Bruin