Gastredacteur Sven Boelhouwer heeft de afgelopen tijd goed gekeken naar de veranderingen in de eventmarkt. Zijn blik op de live, online en vooral hybride events is duidelijk, en deelt hij graag.
Lees ook
“Ik geloof niet in hybride events. Zo, het hoge woord is eruit. En niet uit recalcitrantie of op basis van een blinde voorliefde voor live. Maar hybride is in de huidige vorm niets meer dan een camera gericht op een live event.
Na maanden van afstompende Zoom- en Teammeetings vergroten we onze vierkante ogen en pretenderen dat dit de nieuwe norm is. We buitelen over elkaar heen om de ander ervan te overtuigen dat onze branche eindelijk meer naar hybride verschuift. En oh wat hopen we dat dit een blijvende nalatenschap is, zodra de Covid-19 rook is opgetrokken.
Ik sla een beurt over en dat ligt aan mij. Ik snap het gewoon niet. Als ik mijn zoon laat kiezen, zou hij uren kunnen kijken naar hoe anderen zijn favoriete game spelen. Ik krijg dat niet bij elkaar. Met een spreekwoordelijke bak popcorn kijken naar hoe een ander bezig is met iets wat jij zo leuk vindt, zonder dat je daar enige invloed op hebt of dat er interactie plaatsvindt.
De afgelopen weken zien we overal het hybride model. Het op afstand kijken naar hoe anderen doen waar je zelf zoveel plezier aan beleeft en bij had willen zijn. Je voelt geen emotie, je hoort, ruikt en ziet elkaar niet. De non-verbale communicatie is nauwelijks waarneembaar en van echte interactie is geen sprake. Je hersenen maken overuren om (het gebrek aan) signalen op te vangen en te verwerken. Maar er gebeurt niets.
Toch lijkt alles te kloppen. De streaming is top en de verbinding werkt. Het AV-team is professioneel en regisseert vanuit meerdere cameraposities een tv-waardige uitzending. De moderator werkt hard om de live discussie te begeleiden, interactie met de zaal te creëren én vragen vanuit de thuiskijker via een chat in de gaten te houden. Maar het is simpelweg niet mogelijk om dat wat er gebeurt bij een echte ontmoeting over te brengen via een scherm. Daar helpt geen online break out room of vooraf toegestuurde lunchbox of borrelplank bij.
Ik geloof wél in live online events. Al dan niet overlappend of geschakeld met een live event. Een programma dat specifiek is ontworpen voor de thuiskijker, rekening houdend met de spanningsboog van iemand achter een scherm, met modulair aangeboden content, met verdiepingsinterviews wanneer sprekers van het podium afkomen in een goed voorbereidde studio. Met interactie die bijdraagt aan de beleving.
Hybride bestaat al zo’n veertig jaar. Live online events zijn ook niet nieuw. Toch is er in Nederland maar een handvol professionals die hierin thuis zijn en echt begrijpen hoe je dit produceert. Ik ben dat zelf overigens niet, maar zoals Laurentien van Oranje zei tijdens LIVE AGAIN!, ‘mijn grootste kracht is dat ik mij met goede mensen weet te omringen’.
Als er iets is waarvan ik hoop dat het blijft na dit event-interbellum, dan is dat het belang van een bewust gekozen ontwerp. Met de juiste afweging en bewuste keuzes in plaats van blind een live event door de livestreamtrechter te willen persen. Durf een keuze te maken voor wie je ontwerpt. Is dat het live of het online publiek? Elk kent zijn eigen aanvliegroute.
Hoe spannend of ingewikkeld deze tijd ook is, ik geniet van het proces waar we als branche doorheen gaan. Hoe creativiteit en passie uit de poriën van event professionals spuit en hoe de verandering noodgedwongen wordt omarmt. Er ontstaan nieuwe en mooie dingen en dat gaat net als in de speeltuin of op het schoolplein met vallen en opstaan.
Man, man (m/v) wat hebben we toch een mooi vak!”
