Natuurlijk houd ik van festivals en events, maar ik kan ook vreselijk genieten van een stevige kroegentocht. Om met de eerste hoge noten van ‘I’m so excited’ mee te zingen op de bar. Ja, Bar op de bar. Het lijken vervlogen tijden, maar ik heb er vertrouwen in dat het in de toekomst weer doodnormaal zal worden. Niks ‘nieuw normaal’, niks ‘ik zoom je’ en ook geen ‘digitale bingo’. Gewoon samen. Dansen. Zingen. Genieten. Met een biertje, een lach en soms een traan.
In die opmaat babbel ik alvast met gepassioneerde mensen uit ons eventvak in de digitale bar. Ik sta niet óp de bar, maar erachter, om te horen hoe het nu écht gaat met iedereen. BAR-PRAAT dus. Deze keer met ‘onze eigen’ Amy. Waarom? Omdat zíj de nieuwe generatie eventmakers vertegenwoordigt en omdat zíj een aantal zaken anders ziet dan de gevestigde orde. We zouden onszelf tekortdoen als we haar niet aan het woord laten…
Amy van de Weem
En dus schuiven we virtueel aan in een koffietentje, want voor het zwarte goud is onze stagiaire slash afstudeerder slash projectmanager altijd te porren! “Ik ga niet vaak terug naar eenzelfde plek, dus laten we kiezen voor een tentje dat ik niet ken: Cupp in Utrecht. Amy zit (stiekem thuis) aan een ‘saaie’ cappuccino en ik aan een Koffie Verkeerd. We denken er een groot stuk red velvet cake bij! En de muziek… laat dat maar aan muzikant Amy over, die dol is op Soul en dus voor Good Job van Alicia Keys warmloopt.
Barbara: “Wel heel treffend: ‘Good Job’. Hoe zit dat met jouw good job?
Amy: “Tja, dat is heel onzeker allemaal. Ik heb zelfs geen idee hoe mijn leven er over een week uitziet. Dan is namelijk mijn scriptie afgeleverd en ben ik klaar voor het grote-mensen-leven en de daarbij behorende baan. Tenminste, dat zou dan moeten beginnen…”
Barbara: “Hoe had je je dat leven voorgesteld in de eventbranche?”
Amy: “Ik had verwacht dat ik bij een eventbureau aan de slag zou gaan; dat was voor mij de ideale job. Mijn stages heb ik bij effectgroep en Event Inspiration gelopen, en dat smaakte naar meer! Een paar maanden geleden waren er veel junior-posities beschikbaar, maar nu zijn er geen vacatures meer. En de concurrentie is nu extra moordend vanwege de faillissementen en ontslagen.”
Barbara: “In dat verlengde… wat is jouw perspectief op de toekomst van de sector?”
Amy: “De kracht van live events is nog altijd hetzelfde. Waar ik gelukkig van word – en daarom ben ik ook zangeres van een band – is om naar huis te gaan en te kunnen zeggen ‘dit was de beste dag van het jaar’! En dat steeds weer… Zo’n beleving kun je alleen creëren met live; een festival of een event bijvoorbeeld. Ik heb daarom wel hoop en vertrouwen dat het weer goed gaat komen. Helaas zijn mensen dan vaak afwachtend en daarom denk ik dat het nog wel even duurt voordat we terug zijn op het niveau dat we gewend waren.”
Barbara: “Ja, dat is natuurlijk wel even 180-graden gedraaid!”
Amy: “Precies, en ik denk dat de politiek meer rekening met de eventindustrie mag houden. We horen elke dag van alles over sportscholen en horeca, maar weinig over onze sector. Volgens mij vergissen veel mensen zich in de gigantische impact die onze branche heeft op bedrijven en mensen. Hoeveel daarin omgaat. Daar ben ik best boos over.”
Barbara: “Misschien omdat we te weinig de verbindende factor benadrukken?”
Amy: “En dat is juist het mooie van events. Het verbindt mensen. Je kan nu wel de terrassen openstellen, maar wat is het verschil tussen 100 man op een terras en 100 man op een event met een opstelling waar rekening is gehouden met gepaste afstand?! Ik begrijp gewoon niet waarom wij moeten wachten tot 1 september om ‘misschien’ weer echt in bedrijf te kunnen.”
Barbara: “En hoe schakel jij hierop, voor jezelf?”
Amy: “Ik ben van mening dat bedrijven nog steeds marketingbudget hebben en dat nu anders besteden, met name door online belevingen te creëren. Ik zoek nu ook naar mogelijkheden om mij daarin verder te ontwikkelen en mensen naast offline ook online een kriebel in hun buik te bezorgen.”
Barbara: “Haha! Waar heb jij onlangs een kriebel van in je buik gekregen?”
Amy: “De nieuwste campagne van Nike. In eerste instantie dacht ik ‘goh, dat is wel erg simpel’. Maar misschien is dat juist de kracht! Niet te moeilijk, niet te gek. Net als een bloemetje aan een oudere of een kaartje naar een collega. De kleine dingen worden meer gewaardeerd en gezien. Voor internal branding liggen daar mooie kansen.”
Barbara: “Kan dat volgens jou op een hybride manier? Dus zowel door online als live in contact te staan met je mensen?”
Amy: “Ja, dat kan wel. Maar, ik heb wel het gevoel dat dingen die online gebeuren sneller worden vergeten! Voor nu is het een goede tijdelijke oplossing, maar als je iets in handen hebt, mensen in hun ogen kunt aankijken en het ‘terplekke’ meemaakt, vergeet je het minder snel.”
Barbara: “Onze eerste Event Inspiration Days trok 200 eventspecialisten op een dag naar Amstel Boathouse, vanwege een sterk inhoudelijk programma en het netwerk-element. Voor de tweede editie zijn we met ons team, waar jij onderdeel van bent, gaan brainstormen en we komen binnenkort met iets leuks voor onze partners. Misschien minder ‘online’ dan wat je zou verwachten. Wat vind je daarvan?”
Amy: “Ik vind dat echt heel mooi! Kleinere sessies maar met veel impact (zonder dat ik teveel verklap, haha…). Uit onderzoek van Microsoft blijkt dat internetgebruikers tegenwoordig een lagere aandachtspanne dan een goudvis hebben: 8 seconden tegen 9 seconden! En Online Marketing Tornado heeft berekend dat je slechts 2,6 seconden de tijd hebt om bezoekers te overtuigen ‘erbij te blijven’.
"Je kan mij niet wijsmaken dat je een webinar van een uur kunt vergelijken met een live presentatie en dat ik dan evenveel onthoud en net zo geraakt word...”
Barbara: “Stoor je je aan het aanbod van webinars?”
Amy: “Ik vind ze best saai. En dan vind ik het zonde dat er zoveel online mogelijkheden onbenut blijven.”
Barbara: “Waarom pak jij – of pakt jouw generatie – die handschoen niet op?
Amy: “Ik denk dat het voor ‘ons’ lastiger is omdat wij niet alle middelen, zoals een groot netwerk of budget, tot onze beschikking hebben. En om eerlijk te zijn denk ik ook dat er niet heel veel innovatieve jonge mensen in de branche zijn die naar voren stappen. Maar hee, je hebt er ook niet honderden nodig. Een paar kunnen het verschil al maken.”
Barbara: “Ligt dat aan de gevestigde orde, of kunnen we daarin iets betekenen?”
Amy: “Nou, het ‘netwerk’ is in onze branche heel erg belangrijk. En als je net begint heb je nu eenmaal een relatief kleiner netwerk dan iemand die er al tien jaar in werkzaam is. Dan heb ik nog geluk gehad met de kansen die ik kreeg. Maar dan nog; het is een netwerkspel en misschien blijft mijn generatie daarom meer op de achtergrond.”
Barbara: “Wat zou je dan doen om het verschil te maken?”
Amy: “Ik zou veel focussen op video! Dat zie ik heel weinig nu terwijl dit het moment is om zaken in beeld te brengen en mensen de mogelijkheid te geven te kijken wanneer zij willen. Video is een tool waar je veel gevoelens mee losmaakt. Breng in beeld wat er gebeurt en enthousiasmeer anderen ermee. Laat anderen zien wat ze missen, vooral als we straks langzaam aan weer aan de slag mogen. Op die manier haal je de angst bij een grote groep misschien ook weg. En, in plaats van al die graphics zou ik video inzetten om locaties visueel te maken. Dan beleef je de custoumer journey veel intenser. Tenslotte is video in positieve zin meer te manipuleren (je kunt editen). En als je er een commercieel haakje aan wil hangen werkt dat goed op social media!”
Barbara: “Nou, ga nog maar even door hoor! Wat wil je de eventbranche nog meer zeggen?”
Amy: “Ga op tijd je bed uit. Loop een rondje als niemand over straat loopt, zoals ’s nachts. Geniet van de natuur. En verlies teambuilding niet uit het oog. Juist nu zijn de kernwaarden van een bedrijf belangrijk om vast te grijpen. Samen. Die binding moet je goed bewaken met elkaar.”
Amy: “Maar Bar, welke dingen heb jij gezien die je mooi of het delen waard vindt?”
Barbara: “Niets wat jij niet ook op social gezien hebt, denk ik. Documentaires raken mij meer dan de vele initiatieven, webinars en tegeltjeswijsheden, moet ik bekennen. Die zijn leuk en misschien ook wel broodnodig nu voor bepaalde organisaties. Maar de bedrijven die echt een verdiepingsslag maken, die dicht bij zichzelf en hun verhaal blijven, maken volgens mij meer kans deze storm te doorstaan. Daarin gaan we duidelijk het onderscheid zien tussen the leaders en the boys.”
Amy: “Toch een bijzondere tijd dit…”
Barbara: “Inderdaad! Een tijd waarin ik tijd neem om jouw onderzoekscriptie goed door te lezen, haha!”
Photocredits: Imca van de Weem Photography
