Sinds begin maart zijn we in de Corona ellende beland en nu, 4 maanden later, likken we onze wonden en zijn we toe aan rust om daarna fris te beginnen aan de wederopbouw. Want hoeveel kan je hebben als bedrijf en als ondernemer?
Lees ook
Hoe overleef ik corona?
Ik was met mijn vrouw in Beiroet op vakantie in de voorjaarsvakantie in februari. Op de luchthaven merkte ik al iets, maar eenmaal aangekomen in Libanon ontdekte ik hoe zenuwachtig iedereen daar was voor de besmetting. In Iran was corona al verder uitgebroken en via Teheran waren de eerste twee besmettingen in Libanon een feit. Meteen kroop ik achter mijn computer om een coronaprotocol te schrijven, zodat we onze algemene voorwaarden en de annuleringseisen konden aanpassen aan het cancelen van evenementen. Een paar dagen later kwam ik terug en meteen briefde ik het team over wat we gingen doen. Een hoop ongeloof staarde me aan. En dan besef ik me nu pas, dat ik op dat moment zelfs te licht dacht over corona. In mei zou het allemaal wel weer goedkomen, konden we nog net voor de zomer wat omzet doen…
Wat doe je als eerste met je team?
Twee weken later zaten we opeens thuis en werden voor ons belangrijke events als The Next Web en het Eurovisie Songfestival afgeblazen. De ZZP-ers, helaas, meteen naar huis gestuurd.
Aan de hand van Verne Harnish crisismanagement en de OGSM-methodiek hebben wij direct een plan gemaakt. Het Objective (O) is om beter uit de crisis te komen dan we ervoor stonden. Goal (G) is om, schrik niet, 10% van de omzet van 2019 te realiseren, maar belangrijker de cashflow onder controle te krijgen. De Strategies (S) hebben we opgedeeld in 5 strategieën:
- Clean up and catch up
Werk alle systemen bij en zorg dat je een aantal projecten die het werk makkelijker en beter maken snel implementeert. Wij hebben ons CRM-systeem geïmplementeerd en zijn nu bezig om onze duurzame impact ook echt meetbaar te maken. - Cash, cash, cash!
Maak een goede cashflow begroting en monitor dit. Zeg alle abonnementen op en heroverweeg alles. Zo hebben wij de huur opgezegd van ons kantoor en de opslag om nu weer te kijken wat we echt nodig hebben. - Be ready after lockdown
Wat moeten we doen na de lockdown. Hoe spelen we in op 1,5m economie. En nog belangrijker wat gaan opdrachtgevers vragen? Wij verwachten kleinere evenementen en meer evenementen op eigen locaties om daarmee minder in contact te komen met mensen. - Never waste a good crisis
Wat gebeurt er in de markt met concurrenten en andere marktpartijen als toeleveranciers en afnemers. Vrij snel ging een grote toeleverancier failliet. Daarnaast gingen twee concurrenten stoppen met hun activiteiten. Wat betekent dit en wat voor kansen biedt het? - Support the community
Als je dan toch ‘niets’ te doen hebt, omdat alle events gecanceld worden. Wat kun je doen om je gemeenschap te supporten. Wij hebben met The Food Pick-up en Table for 2 ingespeeld op deze behoefte.
Het team van werknemers is als een dolle aan de slag gegaan om ons CRM-systeem te implementeren, de fotodatabase, de gerechten en alle adressen van onze leveranciers bij te werken en up te daten. RI&E kon ook mooi nu opgepakt worden. Maar het belangrijkste: hebben wij genoeg cash om deze crisis door te komen? Ik ben met de aandeelhouders gaan zitten en wij hebben alle scenario’s doorgerekend. Gelukkig hadden we nog geen dividend uitgekeerd over 2019 en had zich net een nieuwe investeerder gemeld, die wilde instappen en die haar commitment ook in deze tijd uitsprak. De NOW-regeling verzacht een hoop en in plaats van thuiszitten kan je team opeens aan innovatie en nieuwe projecten werken. In feite is het een geweldige kans voor je als onderneming, maar de klap van het verlies van meer dan 90% van je omzet, gaat niet in de koude kleren zitten: “Ons goedlopende bedrijf is in een keer helemaal naar de chalemiezen.”
Echt, ook al hebben we de financiering vrij snel op orde en heeft het team als een dolle gewerkt tijdens de eerste fase van de lockdown. De emoties die je hebt bij het op en neer gaan van het nieuws, zijn onvoorstelbaar. Het ene moment ben ik boos en chagrijnig. Het andere moment zie ik de kansen ontstaan voor het verduurzamen en mogelijkheden om nu door te pakken op een paar projecten en business kansen die we al veel langer zagen.
En ondertussen gebeurt hetzelfde bij je team. Iedere dag een zoomcall als dagopening en als afsluiting van de dag. Je ziet en spreekt elkaar misschien nog intensiever dan wanneer je normaal werkt. Maar die onzekerheid, het is killing.
Twee nieuwe initiatieven en een ontslagronde
Nadat we de financiën en de administratieve projecten op orde hadden, begon het wachten. Wat gaan we doen? Gaan we achter support the locals aan? Jaloers als ik was op de ondernemers die direct iets concreets en een handelingsperspectief hadden ontwikkeld. Of halen we adem en blijven we kijken naar de missie van ons bedrijf om mensen beter eten te laten ontdekken. Wij moeten iets doen!
Door het team in kleine projectgroepjes van drie man te stoppen ontstond er direct een creatieve voedingsbodem om nieuwe initiatieven te beginnen. Als eerste kwam The Food Pick-up; onze foodtruckleveranciers waren de hele zomer hun business kwijt. We wilden ze helpen aan omzet door een foodtruck in een buurt, op het werk of op de camping te plaatsen. Door van tevoren te bestellen kan de foodtruck precies meenemen wat ze kan verkopen. Dat scheelt derving en kosten, en je kan een 1,5-meter proof ophaalschema maken, zodat de afstand gewaarborgd blijft.
Daarnaast hebben we Table for 2 bedacht. Op eventlocaties die nu leeg staan, organiseren we diners voor twee personen. Met maximaal 15 tafels per locatie toverden we de Vondelkerk, Felix Meritis, Westergas en Jimmy Woo om tot geweldige eetplekken met entertainment en diners die onvergetelijk waren.
Terwijl we deze twee initiatieven de markt in schoten, moesten we ook afscheid nemen van twee collega’s. Als je naar de toekomst kijkt, dan zie je dat de omzet in 2020 en ook in 2021 nog niet op niveau gaat zijn van wat die begin van het jaar was. Dus kwamen we in de gekke situatie dat mensen hun baan verliezen, terwijl ze net iets supergaafs bedacht hebben. Vreselijk. Ik heb er alle vertrouwen in dat deze twee vertrekkers het goed gaan doen in de toekomst, maar ik wilde vooruit en bouwen en ben dus nu goed ingewerkte toppers aan het uitzwaaien; dat doet pijn.
Wat doe je met nieuwe initiatieven in het nieuwe normaal?
Gisteren sprak ik met een paar ondernemers uit de cateringbranche en ik hoor dan opeens wat daar nu speelt. Veel partijen hebben contracten waardoor verplichtingen van en naar opdrachtgevers soms een verzachtend en in andere gevallen een versterkend effect hebben op het uitvallen van alle omzet. Dan krijg ik door dat wij met The Food Line-up al flink zijn opgeschoten. Wij hebben een flexibel bedrijf dat wendbaar is, dat zich snel kan aanpassen aan het nieuwe normaal. We hebben geherfinancierd, we hebben geïnnoveerd, we hebben gereorganiseerd en we zijn klaar voor dit najaar. Dat geeft vertrouwen. Maar nu, nu wil ik even rust. Even eruit. Even gebruik maken van het feit dat de markt op zijn gat ligt. Even op vakantie, afstand nemen van deze bizarre periode.
