BARPRAAT met A.W. Brokking (De Brielsche Aap)

Aan mijn wishlist van mensen om aan te raken komt geen einde. Dus we beginnen gewoon ergens. ‘Ergens’ is voor mij speciaal. Daar ben ik opgegroeid en heb ik jaren kunnen dansen, flirten, knuffelen, zingen, mijn eerste liefdes gevonden en weer verloren.

Ik heb het over Brielle op Voorne Putten. Het geuzenstadje waar jaarlijks op 1 april de geschiedenis van 1572 tot leven komt. Ken je klassiekers of check Wikipedia 😉 Waar tijdens kalknacht een andere betekenis aan ‘live communicatie’ wordt gegeven als de Briellenaren leuzen en spreuken op de ramen van hun buren kladden en de vrijheid 24 uur lang vieren in elke kroeg en op elke stoeptegel!

De Brielsche Aap: plek voor levenslustigen

Sinds anderhalf jaar is Brielle een landmark rijker. Op het Ravelijn, het verdedigingseiland vlak voor de oude toegangspoort naar de vesting, ligt De Brielsche Aap, eigenwijs verscholen achter een verdedigingswal, hoge bomen en roze kunstwerken.

Het eiland was jarenlang niet toegankelijk voor publiek, maar dankzij de ongekende passie en het doorzettingsvermogen van A.W. Brokking en Edith Schoo is het met De Brielsche Aap nu een paradijs voor the lively. Niet gek dat rapper Typhoon daar nog geen maand geleden neerstreek om te beoordelen of het geschikt zou zijn voor De Tuin van 2020… een buitengewoon festival met een bak aan artiesten waar je u tegen zegt. Deze hele zomer, vrijwel elke dag drie mini-concerten van Typhoon tot Alain Clark en van Snelle tot Paul de Leeuw.

Als je daar dan op dag één van het spektakel met blote voeten in het gras en een stevig glas bier mag proosten op de vrijheid, vloeit de BARPRAAT als vanzelf!

Barbara: “Typhoon zegt dat we een brug moeten slaan door verbindingen te leggen in vrede. Wat doet zo’n uitspraak met jou als ondernemer van de plek waar verbindingen gemaakt worden?”
A.W.: “Veel. Je moet als ondernemer nú durven investeren in verbindingen. Om te ontdekken hoe je tegen de stroom en je primaire reactie in nieuwe routes naar het nu kunt vinden.”

Barbara: “Dat klinkt bijna poëtisch, maar wat was jouw eerste reactie toen je hoorde dat het eiland moest sluiten vanwege corona?”
A.W.: “Oei. We zagen dit aankomen en ik begreep het. Ik vond het dapper dat er keuzes gemaakt werden. En ik realiseerde mij, kijkend naar onze twee zonen en ons personeel, dat het een bijzondere tijd was omdat de jeugd voor het eerst een crisis meemaakt. Ik ben 48 en heb de oliecrisis meegemaakt, hoe klein dat ook was ten opzichte van dit, het maakte indruk. Evenals de spanningen tussen Irak en Koeweit en de gevolgen van 911 en de economische crisis van een decennium terug. Nu dus corona. Een andere werkelijkheid.”

Barbara: “Precies, dit is een andere werkelijkheid waarin mensen en bedrijven écht in hun vrijheid belemmerd worden. Dat moet iets met je doen als horecaman.”
A.W.: “Absoluut! Het druist tegen al je gevoel van vrijheid en gastheerschap in.”

Barbara: “En toen was daar Typhoon en het idee voor De Tuin van 2020…”
A.W.: “Mijn zoon Jelle volgt hem op social media en zag dat hij van zijn vriendin geen feest in hun tuin mocht geven. Jelle zei tegen Edith en mij: ‘Laten we het bij de Aap doen, wij hebben de mooiste tuin van Nederland!’ Daar zijn we het over eens. Dus we riepen: kom maar op!”

Barbara: “Het wordt meteen ook heel breed uitgedragen, onder andere door Qmusic. Hoe zit dat?”
A.W.: “Qmusic en CM zijn sponsors en Tribe is de producent. Ook voor Tribe is het een nieuwe werkelijkheid, zonder dampende festivals en volle hallen. We hebben gekeken naar wat nu wel kan. Want, we móeten resetten.”

Barbara: “Ik ken je, en je bent altijd positief. Maar, De Brielsche Aap is stiekem nog in de kinderschoenen, een durfal die net leerde lopen… Zo’n corona-storm is geen schaafwondje of losse tand…”
A.W.: “Ik denk dat we geluk hebben dat we binnen de regels van het spel veel kunnen doen. We worden uitgedaagd na te denken over ons bedrijfsmodel. We bedachten ooit een lunchroom voor deze plek en zijn veel groter geworden. We kunnen nog steeds terug naar die lunchroom, maar kunnen ook groter worden. Wat van ons nu verwacht wordt is dat je anders leert denken, een halfvol glas ziet en mogelijkheden onderzoekt om het nieuwe nu vorm te geven.”

Barbara: “Hoe zie je de nabije toekomst voor de eventsector voor je; staan opdrachtgevers aan de poorten?”
A.W.: “We merken dat mensen zoeken naar plekken waar veel ruimte is; daar durven ze wel te vergaderen. Alles is anders, maar jubilea en pensionarissen blijven bestaan. Dus, we moeten proactief blijven. In alles. En nadenken over de toekomst, want dit is er een van de lange adem. Niet van dit jaar of 2021 en misschien zelfs niet van 2022. Dus: terug naar je missie en visie.”

Barbara: “Wat is jullie missie?”
A.W.: “Zorgen voor verbinding. Daar gaat het om in het leven.”

Barbara: “Dat komt mooi tot uiting in De Tuin van 2020… lukte het ook daar privé een draai in te vinden de afgelopen tijd?”
A.W.: “Nou, ik had wel last van het perspectiefloze. We werden blij gemaakt dat we op 1 juli open mochten, maar als je het Kamerdebat volgde, vroeg je je echt af ‘hoe dan?’. Ook omdat heel veel globaal is, terwijl ik denk dat we juist naar lokale en regionale activiteiten moeten kijken. Terug naar de basis, kleiner. Gewoon om je heen kijken en niet meer meer meer willen, maar bewust zijn van wat hier gebeurt. En dan daar energie in stoppen.”

Barbara: “Zijn online of hybride events ook onderdeel van die focus?”
A.W.: “Oe, generatiekloof! Een waanzinnig mooi online events is dat van Tomorrowland in 3D. Hoewel het haaks staat op wat ik zeg over teruggaan naar de basis, past het wel bij het uitvinden van het nieuwe nu. Misschien moeten we op anderhalve meter een online streaming hebben waar we met z’n allen van kunnen genieten in een semi-subcultuur ofzo…”

Barbara: “Ik hoor het al: de ideeën rollen weer over de bar! Let’s enjoy Typhoon en zijn rake woorden in deze roerige tijden: ‘Surfen is als het leven, veel gaat over loslaten en aantrekken…’ Dat is het.”
A.W.: “Proost!”

Beeld: De Brielsche Aap