Natuurlijk houd ik van festivals en events, maar ik kan ook vreselijk genieten van een stevige kroegentocht. Om met de eerste hoge noten van ‘I’m so excited’ mee te zingen op de bar. Ja, Bar op de bar. Het lijken vervlogen tijden, maar ik heb er vertrouwen in dat het in de toekomst weer doodnormaal zal worden. Niks ‘nieuw normaal’, niks ‘ik zoom je’ en ook geen ‘digitale bingo’. Gewoon samen. Dansen. Zingen. Genieten. Met een biertje, een lach en soms een traan.
In die opmaat babbel ik alvast met gepassioneerde mensen uit ons eventvak in de digitale bar. Ik sta nu dus even niet óp de bar, maar erachter, om te horen hoe het nu écht gaat met iedereen. Bar-praat dus. Deze editie praat Bar met Petra van der Plaats van Singer Laren.
Lees ook
Petra van der Plaats
Petra van der Plaats ken ik al zo’n jaar of 12. Als twee ambitieuze jonge honden bestormden we de eventsector in de aanloop naar de economische crisis. Zij bij Stage Entertainment, ik bij High Profile. Toen ik in 2010 op eigen benen het zakelijke avontuur aanging met Buro Barcode, griste zij mij aan mijn jasje; eerst om de Joop van den Ende Theater-arrangementenkrant (mond vol!) te produceren, later voor de contentproductie van Het Scheepvaartmuseum en Unique Venues of Amsterdam. Én ze nam mij zo’n twee jaar geleden ook weer mee naar Singer Laren. Natuurlijk staat zij hoog op mijn gastenlijstje in de bar. Petra is werkzaam op de afdeling Locatieverhuur van het museum dat mijn hart stal en dat zelf helaas vorige maand bestolen werd. Tijd voor een stevige borrel.
Dat wordt een rode wijn voor Petra. Wel een lekkere wollige. Ik neem een Amaretto, dat past wel bij onze gekozen setting; de klassieke Villa van Singer Laren. Daar zitten we – virtueel dan, hé – voor de haard in grote comfortabele stoelen. Op de achtergrond jazzmuziek: “Maar niet zo ‘in your face’ hoor, we willen wel kunnen kletsen,” zegt Petra.
Barbara: “Dus als je mag kiezen, is je eerste ‘bar-ervaring’ na de lockdown in de Villa?”
Petra: “Nou, ik zat eens in Cancun in een barretje met schommels, met zand tussen mijn tenen. Daar ga ik ook graag voor! Hoewel borrelen op het terras in de beeldentuin van Singer Laren ook heel inspirerend is.”
Barbara: “Denk je dat het nog lang duurt voordat we weer kunnen?”
Petra: “We hebben deze week een video-call gehad waarin we bespraken de boel weer op te starten. Natuurlijk denken we als museum al langer over na over het ‘hoe’. Op dit moment werken we diverse scenario’s uit, maar alles is nog zo onzeker.”
Barbara: “En… hoe zie je het voor je voor de zakelijke markt?”
Petra: “Ik vrees dat samenkomen lastiger wordt. Events zullen echt als laatste opgestart worden en ik denk dat bedrijven dan nog heel terughoudend zijn met het vastleggen van events. Iedere eventmanager weet hoeveel tijd en energie het kost om een event te organiseren, niemand zal zijn vingers daaraan willen branden als het nog te onzeker is of het kan plaatsvinden.”
Barbara: “Hoe zie je een event straks in de praktijk voor je?”
Petra: “Het zal langzaam opgebouwd worden in aantallen. In eerste instantie met 10 personen. Eigenlijk verwacht ik dat we te maken krijgen met ‘staffel-events’. Steeds meer mensen, tot een bepaald maximum.”
Barbara: “Verwacht je dat onze sector creatief genoeg is om daar vorm aan te geven?”
Petra: “Dat geloof ik wel ja! Het is alleen de vraag of de bedrijven financieel het uithoudingsvermogen hebben om ook dan creatief en vol goede moed weer aan de slag te gaan.”
Barbara: “Hoe zit het met het financiële uithoudingsvermogen van Singer Laren?”
Petra: “Ten eerste hebben we mazzel met het feit dat wij meer doen dan alleen bijeenkomsten, zodat een aantal activiteiten hopelijk deze zomer weer kunnen opstarten. Maar ik maak me uiteraard wel zorgen, want financieel hebben we het echt heel zwaar en als ik dan hoor dat het Tassenmuseum in Amsterdam voorgoed zijn deuren heeft gesloten, schrik ik daarvan! Ook wij worden niet door de overheid gesubsidieerd, maar hebben wel een basis, dankzij de vele supporters om ons heen: bedrijven en particulieren die er voor de long run in zitten. We zijn ons daar bewust van en zijn er ongekend blij mee. Het geeft een fijn gevoel dat die mensen gelijkgestemd zijn; dat zij ook inzien dat het leven heel saai wordt zonder cultuur en theater. Want zeg nou eerlijk: je wilt toch op pad en geïnspireerd raken?! Maar, ook ons theater zal de 1,5-meter maatschappij lastig kunnen bedienen. We hebben 400 stoelen en dan is het een ingewikkelde exercitie om theatervoorstellingen te doen die minstens kostendekkend zijn met maar 150 gasten in de zaal. Dat zal voor weinig theaters weggelegd zijn. Kortom; ik geloof niet in de 1,5-meter samenleving.”
Barbara: “Ben je wel geïnspireerd geraakt door bepaalde initiatieven die in ieder geval een poging wagen om het werkbaar te maken?”
Petra: “Niet zo zeer geïnspireerd, maar het zet me natuurlijk wel aan het denken over hoe wij het kunnen aanpakken, want ook wij zijn bezig met scenario’s uitwerken voor evenementen in de nabije toekomst voor het geval daar toch behoefte aan zal zijn. Wat ik wel leuk vind om te zien, zijn de nieuwe manieren waarop mensen elkaar nu digitaal weten te vinden. Het werkt drempelverlagend voor velen.”
Barbara: “Geloof je dat die online wereld ook is weggelegd voor events?”
Petra: “Nee, absoluut niet! Ik ga zelf graag naar een bijeenkomst of een theatershow. Maar ik vind het vreselijk om naar een tv- registratie te kijken van een theatervoorstelling, zelfs als het van Youp van ’t Hek of Peter Pannenkoek is. Zo voel ik er geen emotie bij. En dat is wat evenementen met mensen doen; ze geven je een beleving. Het is meer dan alleen een boodschap zenden en ontvangen…”
Barbara: “Over emotie gesproken… wat ontzettend heftig dat een Van Gogh-schilderij gestolen is uit Singer Laren!”
Petra: “Inderdaad, als je dat er nog even bij optelt, dan word je toch niet goed! Ik reed die dag toevallig in de buurt en zag allemaal mensen voor de deur. Even later zag ik op de telefoon de berichtgeving van onze directeur. Het is gewoon zo triest en verdrietig. Kunst is er om gedeeld te worden, om van te genieten, door geïnspireerd te raken. En ook om getroost te worden, zeker in deze tijden. Het enige geruststellende in dit verhaal is dat alle Van Gogh’s die ooit gestolen zijn, ook weer zijn teruggevonden.”
Barbara: “Is er wel aandacht voor deze gebeurtenis in al het corona-geweld?”
Petra: “Tegen het licht van corona is de ontvreemding misschien minder ernstig voor mensen, maar het houdt iedereen bij Singer Laren natuurlijk bezig en er is veel aandacht voor geweest in de media. We vinden het van het grootste belang dat deze zaak door de politie onder de aandacht blijft en het schilderij zo snel mogelijk en onbeschadigd terugkomt.”
Barbara: “Ik neem mijn laatste slok, maar hoor graag nog van jou wat je de branche wil meegeven.”
Petra: “Ook nu blijf ik positief, dus kom maar op! Het komt goed. Niks gaat boven live. En daar houden we ons aan vast, want zo blijven we relevant en zullen we nooit overbodig worden. Daar kan geen corona tegenop…”
Barbara: “Cheers!”
Beeld: Petra van der Plaats, Singer Laren en YouTube
Van onze partners
