Laten we eerlijk zijn; we zijn toch allemaal trots toen we de uitzendingen van het Eurovisie Songfestival zagen. Wij hadden kippenvel bij al het visueel geweld en de waanzinnige showelementen en videobeelden waarin ons land maximaal tot zijn recht kwam.
Wat voor vele kijkers waarschijnlijk vanzelfsprekend is, is dat voor ons absoluut niet; voor dit plaatje ‘voor de schermen’ werd achter de schermen wekenlang 24/7 keihard gewerkt door de beste organisaties die ons land te bieden heeft!
Nathan Reinds kreeg als huisfotograaf van het event all access om zo de hele reis van opbouw tot afbouw op prachtige wijze vast te leggen. Wij vroegen hem vijftien bijzondere foto’s te selecteren als eerbetoon aan de ‘backstage-beukers’.
The Matrix
“Voor het Eurovisie Songfestival werd het dak van Ahoy op z’n maximale draagkracht getest. Met bijna 600 hijspunten werd er om en nabij 200 ton gewicht in het dak gehangen aan lampen, speakers, camera’s en LED-walls. Een gigantische operatie door mannen van Frontline, Ampco Flashlight en Opertec en het leverde op de eerste opbouw dagen een soort doolhof aan staalkabels op. Je zou maar verantwoordelijk zijn voor het overzicht in dit geheel!”
Kabelmanagement
“Kilometers aan kabels werd er aangelegd in Ahoy. Als liefhebber van structuur kon ik enorm genieten van het stukje kabelmanagement wat hier werd neergelegd door The Powershop. Je kan ook niet anders, want je moet er toch niet aan denken dat één van de kabels het niet meer doet maar je niet helemaal kan vinden welke?”
Dode pixels zoeken
“Er is maar liefst 850 vierkante meter LED gebruikt tijdens het Eurovise Songfestival. De enorm LED-wall op het podium nam de meeste vierkante meters voor z’n rekening. Ten opzichte van de zaal was het geheel mooi in balans. Pas als er mensen dicht bij de LED-wall van Faber Audiovisuals aan het werk waren kreeg je pas écht een indruk hoe enorm dit scherm was. En voor de duidelijkheid: ook wat zwart kleurt, is de LED-wall.”
Koninklijk bezoek
“Alsof er nog niet genoeg druk lag op het fotograferen van het Songfestival, kwam ook nog eens Koning Willem-Alexander op bezoek. De koning nam ruim de tijd voor zijn werkbezoek en kreeg onder leiding van onder andere Sietse Bakker een volledig kijkje achter de schermen. Op de foto legt regisseur Marnix Kaart het een en ander uit op de vloer. Hij was onder de indruk van de productie en het vakmanschap!”
Testen, testen, testen
“Oef wat was dit toch spannend. Elke 48 uur moesten we weer getest worden op corona. Het voelde voor iedereen die bij de productie betrokken was alsof je je eindexamens moest doen, maar je had niet geleerd en je wist ook niet waar het examen over ging.
Elke keer weer een opluchting als je weer voor 48 uur verlost was en de zaal in mocht. De spannendste was toch echt vrijdagochtend: negatief? Dan ben je bij de Grand Final. Toch nog positief? Dan valt de deur van de Grand Final toch nog voor je neus dicht.”
Wat je thuis niet ziet
“Het toffe aan tv is dat je kunt spelen met wat men thuis wel/niet ziet door simpelweg te schakelen naar een ander beeld. Veelvuldig vonden er change-overs plaats tijdens liedjes. Mannen en vrouwen die het podium oprennen, iets veranderen aan de set en er weer razendsnel vandoor zijn terwijl de artiest doorgaat met zijn/haar liedje. En laten we wel wezen: het een kan niet zonder het ander.”
Stop de tijd!
“Het Eurovisie Songfestival is een wedstrijd en dus wil je dat iedereen gelijke kansen krijgt. Tijdens de First en Second Delegation Rehearsals krijgen de delegaties eerst 30 en later nog een keer 20 minuten om hun liedje te oefenen en te finetunen. De kans op uitlopen is groot met zoveel wensen en wisselingen dus een strak draaiboek is essentieel. Ik vond het indrukwekkend om te zien hoe strak de tijd werd aangehouden. Zo doen we dat in Nederland, tijd is tijd, afspraak is afspraak!”
Camera, geluid, licht, ACTIE!
“Hoe zorg je dat elke show op de minuut klopt qua beeld, licht, visuals en geluid? Zet alles op tijdcode! Door middel van tablets met CuePilot konden bijvoorbeeld cameramensen precies zien wanneer ‘hun moment’ was om het kader klaar te hebben staan en geschakeld te worden.”
Go go go!
“Terwijl de mensen thuis naar prachtige postcards-filmpjes kijken, staan er op het podium tientallen mannen en vrouwen het changement voor de volgende act uit te voeren. Diep respect gekregen voor deze mannen en vrouwen die in 40 seconden de klus klaren. Hier werd topsport uitgeoefend. Tijdens de shows met publiek kon de stagecrew geregeld rekenen op applaus van het publiek en dat is wat mij betreft volledig terecht!”
‘Goodevening Europe and goodmorning Australia!’
“Daar gaan we dan. Kippenvel. De eerste keer live op TV! Eindelijk kon de organisatie laten zien waar al die weken naar toe gewerkt was. De grootste TV-productie ter wereld, gewoon live vanuit ons Nederland! Waar ik zelf enorm van genoten heb was het saamhorigheidsgevoel binnen de gehele organisatie. Mede te danken aan het feit dat er zoveel Nederlandse leveranciers deze productie mochten uitvoeren! We hebben onszelf wederom op de kaart gezet.”
Chris’ disco
“Dit is Chris en Chris had een beetje pech. Hij zat letterlijk in het midden van de zaal maar kon amper wat zien van de show. Waarom? Hij was verantwoordelijk voor het openen/sluiten van de catwalk en zat daardoor onder de B-stage. Maar Chris laat je de kop niet gek maken, dus hij maakte zijn eigen discotheek!”
Concentratie!
“Achter in de greenroom was een plekje voor de presentatoren om nog even wat teksten door te nemen, laatste touch-ups aan haar en make-up te krijgen en waar ze zich weer konden voorbereiden op hun cue. Opperste concentratie!”
Publiek!
“Hoe fijn was het dat er toch nog 3.500 bezoekers aanwezig mochten zijn bij de liveshows en zich konden verlekkeren aan het door Unbranded gebouwde podium. Het was zo bijzonder en vet om het enthousiasme te horen en de energie te voelen. Een wereld van verschil ten opzichte van de shows zonder publiek! Het was een verrijking voor de show. En voor alle crew die hierdoor met nog meer kippenvel aan het werk was!”
En dan heb je gewonnen!
“Dit momentje was net na de show. De zaal stroomt leeg, pers is op weg naar de persconferentiezaal en ik stond met NEP-cameraman Sander Mulkens nog op het podium wat te drentelen rondom winnend land Italië: hopend op wat ontlading, nu het gros van de camera’s weg was. Dat wachten werd beloond! Zanger Damiano stort naar de grond en start met huilen en word al snel gevolgd en getroost door zijn bandgenoten. De rollercoaster is ten einde… of start het net?”
De graveyard-shift
“Terwijl publiek en artiesten feestend richting huis/hotel/backstage gaan staat er een groep helden klaar voor de afbouw. Het feest is klaar. Tijd om alles razendsnel in te pakken zodat er elders weer een nieuw feestje opgebouwd kan worden. Het duurde dik vier weken om het Eurovisie Songfestival op te bouwen in Ahoy. In plusminus vier dagen is Ahoy weer leeg. Bizar!”
Kan je, net als wij, geen genoeg krijgen van zulke foto’s, dan adviseren wij je meteen naar Nathan zijn site te gaan voor nog meer Eurovisie-eyecandy!
Beeld: Nathan Reinds